Twoj Czas Psychoterapia

Nie będzie nic odkrywczego w twierdzeniu, że relacja z rodzicami jest istotna. Nie dziwi też fakt, że
relacja z rodzicami pomaga dziecku rozwijać się. W jaki sposób poprzez akty komunikacji wytwarza
się więź między dzieckiem a rodzicem? Dlaczego jest ona istotna? Jak nad nią pracować?
W XIII wieku Cesarz Fryderyk II Hohenstauf nakazał odebrać grupę dzieci ich matkom w celu
sprawdzenia, czy dzieci, do których nie będzie się mówiło, mimo to wytworzą jakiś język. Podłożem
tego wydarzenia była chęć dowiedzenia się, jaki język wykształci się u dzieci jako ten naturalny, dany
przez Boga. Dzieci przekazano mamkom, które oprócz karmienia dzieci nie mogły wchodzić z nimi w
żadną interakcję. W efekcie dzieci, pozbawione kontaktu z kimkolwiek, bardzo szybko zmarły. Dziś to
wydarzenie nazywa się eksperymentem deprywacyjnym.

Okazuje się więc, że do prawidłowego funkcjonowania każdego człowieka potrzebna jest
komunikacja z drugim człowiekiem. Jest to potrzeba nie tylko fizjologiczna, ale również potrzeba
społeczna (potrzeba podtrzymywania więzi z kimś innym). Do tego dochodzi fakt, że poprzez
komunikację i więź z drugim człowiekiem wytwarzamy własną tożsamość i poczucie własnej
odrębności. Szczególnie, jeżeli ten drugi człowiek to dla nas ktoś znaczący.

Przez pierwsze lata naszego funkcjonowania osobami znaczącymi są dla nas opiekunowie, czy też
rodzice. Później, pomimo zmian otoczenia i angażowania się w nowe, znaczące relacje, rodzice
również są dla nas znaczący, czy to w kontekście systemu wartości, czy też norm. Od pewnego
momentu rodzice oraz inne osoby z nimi związane – ich przyjaciele, szeroko pojęta rodzina – stają się
dla nas punktem odniesienia. Pomimo wytworzenia własnej osobowości i własnych poglądów,
zawsze odnosimy je do tego, co przekazała nam rodzina.

W tym kontekście warto wiedzieć, jak się z rodziną komunikować, czy też prościej – jak z rodziną
rozmawiać tak, aby dyskusja o obecnej sytuacji politycznej przy wigilijnym stole nie zmieniła się w
symfonię kłótni, wzajemnych oskarżeń i żalu do innych. Komunikacja z rodziną powinna być
wyważona, aby ten system mógł zadziałać prawidłowo. Jest to odpowiedź banalna, ale jednocześnie
prawdziwa.
Komunikacja w rodzinie nie może być zbyt agresywna, nastawiona na konfrontację. Z drugiej strony
nie może być też całkowicie zależna od innych. Ideałem jest dyskusja o emocjach, zamiast dyskusji
emocjonalnej. Nie powinno też się zakładać złej woli rozmówcy. Próbujmy zrozumieć zanim ocenimy.

Co, jeżeli komunikacja jest w rodzinie nierówna? Wtedy właśnie rodzą się wszelkiego rodzaju
konflikty, w ruch idą emocje. W niektórych przypadkach niezarysowane jasno granice sprawiają ból i
rodzą kolejne konflikty. Gdy sytuacja wydaje się bardzo ciężka i nie jesteśmy w stanie rozmawiać ze
sobą w sposób wyważony, to znak, że może być potrzebna pomoc specjalisty.

Terapia rodzin daje świetne efekty, jeżeli wszyscy członkowie rodziny biorą w niej udział. W trakcie terapii często może
się okazać, że tak naprawdę terapia rodziny powinna przybrać formę terapii małżeńskiej lub wręcz
terapii indywidualnej. Psychoterapia, niezależnie od jej formy, pozwala przepracować nagromadzone
złe emocje, pomaga poradzić sobie z problemami i dostarcza wskazówek do wypracowania
wyważonych sposobów komunikacji w rodzinie.

---

Autor: Paweł Zalewski

Psychoterapeuta nie nosi specjalnego kombinezonu ani nie korzysta ze specjalnych urządzeń. Psychoterapia to przede wszystkim rozmowa, zmierzająca do konkretnego celu w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb klienta. Można więc zadać pytanie: Po co zgłaszać się do terapeuty, skoro rozmawiać i pocieszać może każdy?

 

Błędne koło

Praktycznie każdy problem psychologiczny czy emocjonalny zawiera w sobie pewne „błędne koło” które utrzymuje go przy życiu. Obniżony nastrój i spadek w depresji powodują wycofywanie się z dotychczasowych aktywności, co jeszcze bardziej przygnębia. Lęk powoduje chęć uniknięcia danej sytuacji, przez co odbiera szansę na przezwyciężenie swoich obaw i budzi dalszy, jeszcze silniejszy lęk. Co więcej, owe „błędne koła” wkrótce „obrastają” w dodatkowe problemy, takie jak wstyd, poczucie winy, czy zaburzające konsekwencje w życiu codziennym.

 

Psychoterapia: pomoc taka, jak potrzebujesz

Zmagając się z tak ciężkim problemem, bardzo trudno jest samemu spojrzeć na swoją sytuację z innej strony, a porady typu „weź się w garść,” „myśl pozytywnie,” czy „będzie dobrze” – mimo, iż dawane są z najlepszymi intencjami, są jednak zbyt ogólne i każą ignorować własne potrzeby emocjonalne, gdy w rzeczywistości potrzebna jest konkretna zmiana w myśleniu i zachowaniu. Znacznie łatwiej jest ową zmianę wprowadzić przy wsparciu psychoterapeuty. Terapia to więc miejsce na

 

– Pracę nad sobą w klimacie bezpieczeństwa, poufności, akceptacji i wyrozumiałości,

– Pozwolenie sobie na uznanie własnego cierpienia jako rzeczywiste i pełnoprawne,

– Otrzymanie profesjonalnej pomocy psychologicznej w celu uporania się z obecnym problemem oraz uodpornieniem się na przyszłe trudności i kryzys,

– Indywidualne dostosowanie tempa, intensywności i charakteru wsparcia do Twoich potrzeb, przy jednoczesnym dbaniu o jego efektywność, regularnie monitorowaną w trakcie terapii.

 

Jeżeli czujesz, że w ostatnim czasie odczuwasz nasilony stres, lęk lub smutek albo zmagasz się z innym problemem emocjonalnym lub psychologicznym, dobrym rozwiązaniem może być zasięgnięcie konsultacji u terapeuty.

 

Autor: Piotr Kałowski

Terapia par jest zapewne kojarzy się najbardziej z problemami w związku. Pod tym kątem przedstawialiśmy również terapię par we wcześniejszych wpisach na naszym blogu. Jakkolwiek komunikacja między partnerami jest bardzo istotna i może sama w sobie stanowić temat do pracy w psychoterapii, terapia par jest także możliwością, gdy jedna osoba w związku cierpi na depresję lub inny problem emocjonalny czy psychologiczny.

Dlaczego?

Przede wszystkim, objawom depresji bardzo często towarzyszą silne negatywne przekonania na swój temat – „To moja wina.” Smutek, brak energii i poczucie winy mogą prowadzić do wycofywania się z dotychczasowych aktywności, a także wiele problemów życiowych, takich jak zaniedbywanie obowiązków czy nawet utrata pracy. Partner osoby cierpiącej na depresję może natomiast czuć niepokój, frustrację, czy również poczucie winy – „Mi też jest ciężko, a jakoś się nie załamuję!” „Dlaczego nic nie pomaga? Czy to przeze mnie?” Powstaje sytuacja, gdzie obie osoby, pomimo szczerych chęci „pozbierania się” i okazania wsparcia, mają problemy z porozumieniem się.

 

Terapia par w przypadku depresji to więc, poza pracą nad łagodzeniem objawów, okazja do:

– Wyrażenia swoich uczuć, obaw i trosk wobec partnera w bezpieczny i konstruktywny sposób.

– Zdobycia wiedzy, czym jest depresja, co pomoże zmienić nastawienie wobec partnera na bardziej wspierające.

– Nauczenia się, jak pomóc partnerowi w zmaganiu się z depresją.

– Okazanie partnerowi akceptacji i chęci pomocy.

– Wypracowania wspólnych aktywności i sposobów komunikacji, które poprawią jakość związku i pomogą lepiej radzić sobie ze stresem w przyszłości.

Warto nadmienić, że terapeuta pracujący z parą nie kieruje się żadną konkretną ideologią i nie ma własnego pomysłu na idealny związek, który będzie forsował.  Nie będzie także przyjmował stron i obwiniał czy krytykował. Celem terapeuty będzie przede wszystkim pomóc parze zrozumieć się nawzajem i wprowadzić w ich związku takie zmiany, które oboje akceptują, pragną i są w stanie wprowadzić. Depresja poważnie zakłóca funkcjonowanie i sprawia, że często brakuje energii, motywacji i wytrwałości do pracy. Warto więc zastanowić się nad wspólnym zasięgnięciem pomocy u specjalisty – zarówno, aby poradzić sobie z obecnym epizodem, jak również aby sprawniej radzić sobie z przyszłymi trudnościami.

 

Autor: Piotr Kałowski

Terapia par konflikt w innym wymiarze – nikt nie jest już tylko sprawcą, czy też ofiarą. Dynamika pary pokazuje, że oboje partnerzy przyczyniają się do podtrzymania konfliktu. Tworzą oni swego rodzaju taniec. Jeśli jedna osoba nie wykona ruchu, to druga osoba też go nie zrobi.

Konflikt może prowadzić do kryzysu w relacji. Jest to czas w którym możemy odczuć lęk przed utratą kontroli nad związkiem, nad własnym życiem, rozbieżność między potrzebami obojga partnerów, utratę nadziei na zaspokojenie potrzeb własnych oraz partnera. Jednak kryzys może stać się również momentem na zatrzymanie, zweryfikowanie i rozeznanie co się takiego dzieje w związku. Jakie zaszły zmiany w przestrzeni pary.

Jakie efekty ma terapia par? Przyjrzenie się z otwartością i ciekawością na drugą osobę daje możliwość rozwoju. Rozwoju każdego z osobna, ale także wspólnego. Głębsze zrozumienie relacji i oddziaływania partnerów na siebie nawzajem umożliwia wprowadzenie zmiany.

Partnerzy, którzy nie mają potrzeby już walczyć ze sobą w formie agresywnej, w postaci kłótni, czy też biernej, milcząc, unikając i ignorując siebie nawzajem, potrafią z większą otwartością i uważnością rozmawiać o swoich problemach. To daje nadzieję na naprawę związku, a z pewnością wpłynie na komfort relacji.

Wszystkich zainteresowanych psychoterapią par zapraszam na konsultacje wstępną.

Julita Wasilewska. Psychoterapeuta par, rodzin i małżeństw

Przeczytaj także:

Psychoterapia – jak zacząć?

Dlaczego obwiniamy innych?

Jaki jest wpływ twojego ego na komunikowanie się w parze?

Jak porozumiewają się ze sobą pary, na różnych etapach życia małżeńskiego?

 

Terapia, trening. Psycholog, psychoterapeuta, psychiatra.

Co i kogo wybrać?

Oto naturalne dylematy osób, które zgłaszają się po pomoc. Zdarza się, że z powodu tych wątpliwości, osoby potrzebujące pomocy, nie zgłaszają się po nią.

 Co w takiej sytuacji?

Najlepiej zgłosić się na konsultację do kogoś, kto pomoże rozwiać wątpliwości i pokierować na taką formę pomocy, która odpowie aktualnym potrzebom.

Jak to wygląda i czemu służy?

Konsultacje nie są terapią. Są to rozmowy z psychoterapeutą, który słucha, pomaga rozpoznać aktualne potrzeby i nazwać oczekiwania osoby zgłaszającej się do niego.

Co to oznacza?

Klienci/pacjenci przychodzą po pomoc w różnych sytuacjach. Niektórzy przeżyli jakieś bardzo trudne doświadczenie i wspomnienie o nim utrudnia im codzienne funkcjonowanie. Inni mają trudność z pogodzeniem się z przeszłością, np. brakiem miłości, czy wsparcia w rodzinie pochodzenia. Jeszcze inni nie potrafią stworzyć satysfakcjonującego związku partnerskiego i/lub małżeńskiego. Są też tacy, którzy pragną się rozwijać, a coś im to utrudnia i potrzebują pomocy w odkryciu co ich powstrzymuje. Jeszcze inni mają trudność w zaplanowaniu i konsekwentnym realizowaniu poszczególnych celów. Bywają również tacy, którzy w swoim otoczeniu nie mają bliskich, przyjaciół i ich jedynym pragnieniem jest zostać wysłuchanym. Niektórzy zgłaszają się jedynie po leki, aby np. polepszyć sen, być spokojniejszym lub mniej się bać.

Jakie są korzyści z konsultacji?

Podczas tych rozmów można uzyskać informacje na czym polega i ile trwa proces terapii. Różne mogą być jej formy, w zależności od preferencji i możliwości. Jedni wolą terapię indywidualną, inni grupową. Różne są także podejścia. Niektóre koncentrują się na radzeniu sobie z przeszłością, inne na kształtowaniu umiejętności wynikających z deficytów. Jedne wymagają większej aktywności terapeuty, inne klienta/pacjenta. O tym wszystkim można porozmawiać podczas konsultacji, która ma służyć zaplanowaniu najodpowiedniejszej formy pomocy.

Autor: Anna Zabrodzka – Psycholog, Psychoterapeuta

 

Czego spodziewać się na konsultacji?

Pierwsze spotkania z psychoterapeutą to konsultacje, czyli wizyty polegające na rozpoznaniu sprawy, z którą przychodzi klient. Standardowo są to dwa lub trzy spotkania, po których terapeuta oraz klient podejmują decyzję, czy potrzebna jest terapia (co wiąże się z zawarciem kontraktu). Czasami zdarza się, że sprawa zostaje rozwiązana po kilku konsultacjach.

 

Obawy

Wyobraź sobie, że siedzisz w poczekalni w oczekiwaniu na otwarcie drzwi, gdzie przyjmuje terapeuta, do którego Cię zapisano. Zastanawiasz się, jak to będzie w środku, o co terapeuta będzie pytał i – przede wszystkim – czy zrozumie to, z czym przychodzisz. Chwilę później drzwi się otwierają, następują standardowe przywitania, a Ty lądujesz w fotelu naprzeciwko terapeuty. I co teraz?

Terapeuta nie jest szamanem. Nie czyta w Twoich myślach. Nie, terapeuta ma za zadanie pracować nad tym, co Ty wniesiesz na sesję. Naturalny jest pewien dystans w stosunku do człowieka, który siedzi w fotelu naprzeciwko. Zaufanie takiej osobie i opowiedzenie o swoich sprawach może być krępujące, nieprzyjemne, nienaturalne wręcz. Na początek. Zadaniem terapeuty jest wzbudzić zaufanie. Terapeuta jest kimś, kto nie może dzielić się Twoimi sekretami z innymi. Terapeutę obowiązuje tajemnica zawodowa. Nie ma prawa ujawnić Twoich spraw nikomu postronnemu.

 

Rozmowa na spotkaniu

Terapeuta zakłada, że jest cel Twojego przyjścia do niego. Spotkanie tego typu nie jest typową rozmową jak z przyjacielem, choć na pewno można by wskazać cechy wspólne obu typów spotkań. Konsultacja psychoterapeutyczna to rozmowa o tym, co Ty uważasz za wyzwanie, z czym Tobie jest nieprzyjemnie w życiu, albo zwyczajnie o Twoim zachowaniu czy też postawie wobec świata. Jeżeli przychodzisz z konkretną sprawą, to zacznij od tego. Jeżeli nie wiesz, od czego zacząć – to także jest całkowicie normalne. Terapeuta chce pracować na tym, o czym wspomnisz. Można powiedzieć, że chce pracować nad tym wraz z Tobą.

 

Mity

Na koniec, warto podkreślić, że psychoterapeuta nie jest – jak niektórzy by chcieli – lekarzem dusz. Terapia nie ma nic wspólnego z wierzeniami, spiritualizmem lub wiarą. Terapia nie jest również przeznaczona jedynie dla osób z zaburzeniami. Terapia to przede wszystkim wspólne pokonywanie trudów życia jednostki. Jest to także praca nad wytworzeniem odpowiednich mechanizmów higieny psychologicznej, których nie uczy się w szkole.

A więc czego spodziewać się na konsultacji? Przede wszystkim wspólnej pracy z terapeutą nad tym, co Tobie wydaje się ważne. Do tego człowieka z fotela naprzeciwko wystarczy zacząć mówić.

---

Autor: Paweł Zalewski

Katarzyna Kozłowska: mediator

Tekst w oryginale pojawił się w czasopiśmie „Claudia,” nr3 (287), marzec 2017, str. 94.

Więcej informacji o mediacji: https://www.twojczas-psychoterapia.pl/mediacje-rodzinne-2/

 

Rozwodzę się z mężem. 17 lat temu zbudowaliśmy dom, za który w większości zapłacili moi rodzice. Nie mamy tego „na papierze,” a teraz mąż chce połowy domu, bo twierdzi, że włożył dużo pieniędzy w jego utrzymanie. Uważam, że to niesprawiedliwe, ale nie chcę „prania brudów” przed sądem. Co robić?

 

Choć sytuacja jest trudna i na pewno kosztuje was dużo nerwów, spróbujcie dać sobie szansę na dogadanie się. I zanim pójdziecie do sądu, zachęcam do podjęcia mediacji. Dlaczego? W waszej sprawie może być trudno zaprosić świadków do sądu, pokazać faktury udowadniające, kto włożył więcej pieniędzy w dom. A w ramach dwóch, trzech spotkań z mediatorem już może dojść do podpisania ugody, która zatwierdzona przez sąd uzyskuje moc prawną. Dzięki temu sprawę można zakończyć w krótkim czasie bez tzw. „prania brudów.”

Proszę nie tracić nadziei. To, że do tej pory nie udało wam się porozumieć, nie oznacza, że pozostaje tylko sąd. Mediatorzy pomogą wam odpowiedzieć sobie na pytania: „Na czym mi naprawdę zależy?,” „Co mogę zyskać, znając małżonka przez 17 lat, a o czym wiem, ze się nie uda, nawet jeśli będę walczyć latami?” albo „Czy chęcią wywalczenia pieniędzy chcę ukarać partnera za to, że mnie skrzywdził?” To uporządkuje wasze myśli. Podczas mediacji jest okazja, aby wysłuchać w spokoju argumentów drugiej strony i najczęściej nie jest to już małżeński ping-pong słowny. Bycie w bezpiecznym otoczeniu, przy bezstronnych mediatorach wychładza emocje.

Proszę też mieć na względzie, że mediator nie zaproponuje gotowych rozwiązań. Możemy mówić o tym, jak inne pary radziły sobie w tego typu sprawach. Ale każde rozwiązanie musi być wypracowane przez małżonków.

 

Psychoterapia jako usługa

Psychoterapia, terapia par, pomoc psychologiczna, leczenie depresji psychoterapią – czy warto? Czy pomagają? Wydaje się, że w zależności od tego, kogo zapytamy, otrzymać możemy skrajnie różne odpowiedzi. Psychoterapia jest usługą świadczoną przez specjalistę, jednak różni się od innych usług tym, że dotyczy naszych własnych myśli, uczuć, czy zachowań. Co za tym idzie, dla każdej osoby terapia będzie wyglądała nieco inaczej. Istotną wspólną cechą każdej psychoterapii jest jednak fakt, że dobry psycholog czy dobry terapeuta współpracuje z klientem. Po czym poznać, że współpraca ta zmierza w dobrym kierunku?

Gabinet psychologiczny to miejsce specyficznego spotkania, gdzie pomoc psychologiczna i łagodzenie cierpienia to specjalność terapeuty, a wiedza na temat własnego doświadczenia – specjalność klienta. Psychoterapia, w przeciwieństwie do wielu innych usług, wymaga zaangażowania obu tych stron. Terapia to więc coś znacznie więcej, niż tylko porady psychologiczne –to także praca ze strony klienta.

 

Psychoterapia jako wspólna praca nad sobą

Ta praca często bywa trudna lub dotyczy bolesnych tematów, co może być zniechęcające. Skupianie się na negatywnych doświadczeniach czy cierpieniu emocjonalnym może też prowadzić do poczucia, że psychoterapia tylko pogarsza samopoczucie zamiast pomagać. Terapeuci są jednak świadomi, jak wiele praca nad sobą wymaga od klienta, dlatego specjalizują się w empatycznym udzielaniu pomocy i szanowaniu perspektywy klienta. Co więcej, badania kliniczne wskazują, że doświadczenie trudności i cierpienia w trakcie terapii często ma pozytywny wpływ na proces leczenia objawów. Innymi słowy, klient, z pomocą terapeuty, konfrontuje się z własnymi problemami i uczy się, jak sobie z nimi radzić.

To, że psychoterapia bywa trudna świadczy o tym, że terapeuta pragnie pomóc klientowi dotrzeć do sedna problemu. Jest to więc rzeczywista pomoc psychologiczna, nie tylko „wyżalanie się.”

Obniżony nastrój, intensywny lęk czy stres, problemy ze snem i apetytem, ustawiczne napięcie, powracające natrętne myśli, a także wszelkie inne niepokojące uczucia czy zachowania  to objawy wskazujące na to, że należy sięgnąć po pomoc. Pomoc psychologiczna i psychoterapia oraz terapia par oferowane w Centrum Psychoterapii Twój Czas to najwyższej jakości wsparcie udzielane przez wykwalifikowanych specjalistów.

 

Autor: Piotr Kałowski

Psychoterapia – trwała pomoc

Gdy idziemy do lekarza, otrzymujemy pomoc z konkretnym problemem – leki na grypę nie pomogą na złamanie ręki itp. Pomoc psychologiczna oraz psychoterapia również podejmowana jest w określonym celu, jednak psychoterapeuta a lekarz różnią się tym, że oferowana przez terapeutę pomoc jest bardziej dalekosiężna. Innymi słowy, zdobyte w gabinecie psychoterapeuty umiejętności radzenia sobie ze stresem, sprawniejszego komunikowania się z innymi, czy skuteczniejszego zarządzania własnym czasem i rozwojem osobistym będą użyteczne nie tylko w rozwiązywaniu obecnego problemu czy w leczeniu obecnych objawów, ale także uodpornią na przyszłe trudności w życiu.

Dlaczego? Dobry psychoterapeuta zdaje sobie sprawę z tego, że nie jest w stanie przewidzieć wszystkiego, co może wystąpić w życiu klienta. Nie udaje też, że jest „ekspertem od wszystkiego” i rozwiąże za klienta wszystkie jego problemy. Zamiast tego, terapeuta przede wszystkim szanuje doświadczenie i osobiste odczucia swojego klienta i stara się je zrozumieć. Dzięki temu, psychoterapia nie tylko będzie mogła odpowiedzieć na pytanie „Jak sobie z tym poradzić,” ale też „Dlaczego do tego doszło” i „Co mogę zrobić, aby zapobiec temu w przyszłości.”

Psychoterapia i pomoc psychologiczna nie polegają więc na otrzymywaniu od terapeuty poleceń, co zrobić. Stanowią w istocie współpracę, w ramach której klient uczy się nowych umiejętności bardziej elastycznego i skutecznego funkcjonowania. Psychoterapia nie jest więc doraźnym działaniem – to cenna i całościowa inwestycja w siebie.

Kiedy psychoterapeuta?

Jeżeli zauważasz u siebie obniżony nastrój, nadmierny lęk,  bezsenność i brak energii lub napięcie oraz jeżeli sposoby, w jakie dotychczas radziłeś/radziłaś sobie z problemami wydają się nie przynosić skutku w sytuacji, w której obecnie się znajdujesz, właściwym posunięciem może być konsultacja z psychologiem. Psychoterapia to nie tylko leczenie depresji czy lęku – to również rozwój osobisty.

 

Autor: Piotr Kałowski

Dotychczas dużo pisaliśmy na temat tego, w jaki sposób dobry psycholog czy dobry psychoterapeuta pracują z klientem oraz jak wygląda i jakie efekty przynosi leczenie depresji, psychoterapia, terapia par, pomoc psychologiczna online. Warto jednak wiedzieć również, czego psychoterapeuta nie robi i czym psychoterapia nie jest – umożliwia to lepsze przygotowanie się do współpracy z terapeutą.

 

Czego nie robi psychoterapeuta:

– Nie ocenia ani nie krytykuje swojego klienta. Zadaniem terapeuty jest pomóc klientowi z problemem, z jakim zgłasza się do gabinetu. Podstawą tej pomocy jest natomiast zrozumienie. Nie zostanie ono osiągnięte, jeżeli terapeuta będzie udawał, że wie lepiej niż klient, co on czuje, myśli, czy robi. Dlatego psychoterapeuta przede wszystkim szanuje swojego klienta, jego doświadczenia oraz jego godność i poufność.

– Nie „czyta w myślach.”  Zrozumienie i szacunek opiera się na tym, że terapeuta wierzy swojemu klientowi. Uznaje i akceptuje wszystko, co mówi klient – nie przyrównuje klienta do teorii, nie próbuje zgadywać, w jaki sposób powstał problem klienta. To klient jest ekspertem od swoich przeżyć, a psychoterapeuta – od udzielania pomocy. Na tej zasadzie rozwija się współpraca terapeutyczna.

– Nie nakazuje. Pomoc psychologiczna udzielana jest w sposób dostosowany do potrzeb klienta. Jak wspomnieliśmy wyżej, pierwszeństwo ma właśnie on, a nie schemat czy teoria. Psychoterapia wymaga pracy od klienta, jednak jest to praca wykonywana w atmosferze wsparcia i empatii. Oznacza to, że terapeuta nie traktuje trudnych chwil czy słabości klienta jako błędy czy porażka.

 

Czym nie jest psychoterapia:

– Gotowym rozwiązaniem problemu. Gdyby terapia ograniczała się do prostej i szybkiej „recepty na szczęście,” nie byłaby uczciwa. Aby prawdziwie uszanować klienta, zrozumieć problem, z jakim się zgłosił oraz wspólnie wypracować i wdrożyć sposoby jego rozwiązania, psychoterapia musi być procesem indywidualnej współpracy.

– Pustą rozmową. Jakkolwiek terapeuta jest autentycznie zainteresowany klientem i jego doświadczeniem, ograniczenie współpracy do samej rozmowy również nie byłoby uczciwe. Celem terapeuty jest więc pomoc klientowi w rozwiązaniu swoich problemów poprzez stanie się „swoim własnym terapeutą.” Innymi słowy, w gabinecie klient uczy się skutecznych sposobów radzenia sobie z przykrymi myślami, emocjami i objawami, które pozostaną skuteczne także w dalszym jego życiu, poza gabinetem. Współpraca nie poprzestaje na rozmowie, lecz skutkuje poprawą funkcjonowania.

 

Jeżeli doświadczasz niepokojących objawów emocjonalnych lub psychologicznych, z którymi nie jesteś w stanie poradzić sobie samodzielnie, kontakt ze specjalistą może okazać się właściwym rozwiązaniem.

Psychoterapia – dostępna zawsze

Psychoterapia różni się od innych metod leczenia tym, że decyzja o jej podjęciu w większym stopniu należy do klienta. Innymi słowy, pomoc psychologiczna jest dostępna praktycznie w każdej sytuacji, w której klient czuje, że jej potrzebuje. Dobry psycholog czy dobry psychoterapeuta za cel stawia sobie pracę z osobą, z klientem, a nie z „przypadkiem.” Gabinet psychologiczny jest więc miejscem, gdzie można zwrócić się po pomoc bez potrzeby zastanawiania się, czy problem jest już wystarczająco duży – terapeuta zawsze szanuje to, co czuje i myśli jego klient.

Po czym jednak stwierdzić, że psychoterapia lub pomoc psychologiczna będą dobrym rozwiązaniem? Pomoc psychologiczna jest użyteczna w wielu kwestiach, nawet tych, nie kojarzących się bezpośrednio z psychoterapią, jak chroniczny ból czy bezsenność. Co więcej, umiejętności zdobyte w trakcie terapii pomogą lepiej radzić sobie ze stresem i trudnymi emocjami samodzielnie, już po opuszczeniu gabinetu. Warto więc rozważyć wizytę u psychologa, jeżeli w okresie ok. dwóch tygodni zmagasz się z takimi problemami w funkcjonowaniu, jak nasilony smutek czy lęk i utrata motywacji do działania. Psychoterapia jest jednak wskazana również, gdy zauważasz, że przestajesz odczuwać przyjemność z rzeczy, które wcześniej cię cieszyły, gdy miewasz problemy ze snem lub z apetytem, albo czujesz męczące, uciążliwe napięcie mięśniowe lub natrętne, niepokojące myśli. Dobry psycholog pomoże Ci stawić czoło tym trudnym i często niepokojącym objawom.

 

Nie tylko depresja

Nie wszystko, z czym możesz zwrócić się do terapeuty, musi być jednak takim objawem. Jeżeli stoisz przed trudną decyzją w życiu, zmagasz się z emocjami związanymi z odejściem bliskiej osoby lub z innym bolesnym wydarzeniem z bliskiej lub dalekiej przeszłości, lub jeżeli twój związek przechodzi kryzys – psycholog i psychoterapeuta również służą specjalistyczną pomocą.

Psychoterapia skoncentrowana jest na indywidualnej osobie. Nie ma więc żadnych wymagań uczestnictwa a decyzja, czy problem jest „wystarczająco duży” aby zgłosić się z nim do terapeuty leży po Twojej stronie. Warto spróbować, szczególnie, że skuteczność terapii jest potwierdzona systematycznymi badaniami i nie wiąże się ze skutkami ubocznymi.

 

Autor: Piotr Kałowski