FAQ

• stale aktualizuje swoją wiedzę – śledzi badania naukowe w swojej dziedzinie, czyta literaturę, prasę branżową, uczestniczy w sympozjach, szkoleniach, warsztatach,
• poddaje swoją pracę superwizji,
• jest osobą wysoce etyczną, wspierającą, „wsłuchaną” w pacjenta, wzbudza zaufanie,
• potrafi nazywać zjawiska zachodzące świecie pacjenta i może przekazywać mu czytelną informację o nich,
• posiada umiejętność bezwarunkowej akceptacji,
• pracuje w poszanowaniu zasad etyki zawodu.

To proces mający na celu trwałą zmianę nieprawidłowych przekonań, schematów myślenia i funkcjonowania osoby, która odczuwa  dyskomfort psychiczny. Odbywa się za pomocą oddziaływania terapeutycznego na stan psychiczny chorego, w celu usunięcia zakłóceń przeżywania, które są przyczyną jego dolegliwości, nauczenia go sposobu naprawiania i niepopełniania błędów.

Jest kilka czynników. Do najważniejszych należy relacja terapeuty z pacjentem. Psychoterapeuta posiada wysoką empatię – potrafi doświadczać i rozumieć świat wewnętrzny pacjenta jego oczami. Poprzez zastosowanie wiedzy i odpowiednich technik terapeutycznych dostarcza pacjentowi okazji do nowych doświadczeń emocjonalnych, np.: odkrywania pozytywnej roli uczuć negatywnych w radzeniu sobie z problemami życiowymi.

W takim oddziaływaniu uzyskuje się zmniejszenie napięcia, uspokojenie, poprawę nastroju i funkcjonowania. Uzyskiwane efekty bywają równe tym przy farmakoterapii, natomiast psychoterapia daje coś więcej niż chwilową poprawę samopoczucia – umożliwia dotarcie do źródeł problemu, poznanie jego mechanizmów i podjęcie działań naprawczych.

Czas trwania terapii będzie uzależniony od problemu z jakim zwraca się pacjent. To jaki jest niezbędny czas, określić może psycholog w trakcie spotkania konsultacyjnego. Czas terapii jest zawarty w kontrakcie terapeutycznym. W przypadku terapii online, jest on określany na podstawie tych samych czynników, jak w terapii prowadzonej w gabinecie.

I tak i nie. Nieuczciwym byłoby stwierdzenie, że każdy związek da się uratować. Jeśli obojgu partnerom przychodzącym na terapię przyświeca wspólny cel – „chcemy naprawić nasz związek” – szanse powodzenia są bardzo wysokie i często pary wypracowują zupełnie nową, lepszą jakość funkcjonowania.

Jeśli jeden z partnerów swoją obecność na terapii potraktuje jako sposób „wyjścia ze związku w miarę najmniej kolizyjnie” lub „zrobię to dla niej/dla niego, byleby to nareszcie zakończyć” – szanse powodzenia są znikome. Wtedy należy się skupić na terapii indywidualnej, która pozwoli na radzenie sobie z tą jakże trudną sytuacją.

Współpracujemy z prywatnym ośrodkiem leczenia uzależnień: http://www.sotstarejuchy.pl