Psychoterapia indywidualna jest specjalistyczną metodą leczenia wspierającą szeroko pojęte zdrowie psychiczne człowieka. Prowadzi ona do trwałych zmian na poziomie zachowania i osobowości, pomaga zwalczyć rozmaite zaburzenia, dzięki czemu podnosi jakość i satysfakcje z życia.
Psychoterapię powinien rozważyć każdy, kto doświadcza różnego rodzaju cierpienia psychicznego. Jest to dobre rozwiązanie dla wszystkich tych, którzy z pewnych względów nie radzą sobie z emocjami, mają trudności w zrozumieniu swoich uczuć, nie potrafią odnaleźć się w różnych sytuacjach życiowych, mają trudności z budowaniem satysfakcjonujących więzi z drugim człowiekiem czy nie potrafią zaangażować się w bliską relację. Psychoterapia niekiedy stanowi także istotne wsparcie w leczeniu farmakologicznym.
Sesja psychoterapeutyczna w naszym Centrum trwa 50 minut i odbywa się zazwyczaj raz lub dwa razy w tygodniu
Problemy, które pomagamy rozwiązać
To, czy znaleźliśmy się w trudnej sytuacji życiowej, jest kwestią bardzo indywidualną, bowiem zarówno zmiana pracy, kryzys w związku, choroba bliskich, jak i nadmiar obowiązków domowych mogą przyczynić się do tego, że będziemy doświadczać wielu negatywnych emocji. Jako trudną można zatem określić każdą sytuację życiową, która obniża poziom naszego komfortu psychicznego.
W trudnej sytuacji życiowej:
- doświadczasz silnych emocji negatywnych, takich jak gniew, lęk, strach, wrogość lub smutek,
- towarzyszy Ci poczucie utraty, zagrożenia lub przekroczenia granic,
- masz trudności w radzeniu sobie z sytuacją życiową – unikanie, paraliż lub podejmowanie nieodpowiednich działań.
Do dysfunkcyjnych zalicza się zazwyczaj takie rodziny, w których występowały przemoc, uzależnienia od alkoholu, substancji psychoaktywnych lub zaburzenia psychiczne. Dzieci wychowujące się w takich rodzinach mają często trudności emocjonalne w wieku dorosłym, ale zwykle odznaczają się też wysokim poziomem funkcjonowania społecznego i zawodowego, zdobywają dobre wykształcenie, odnoszą liczne sukcesy zawodowe, realizują swoje pasje. Nieświadomie jednak odtwarzają emocjonalne doświadczenia z dzieciństwa, co destrukcyjnie wpływa na całokształt ich życia.
Trudności typowe dla DDA/DDA:
- niskie poczucie własnej wartości,
- nadmiernie zamartwianie się o przyszłość,
- przekonanie o samowystarczalności,
- doświadczenie ciągłego poczucia niepokoju, smutku lub wstydu,
- trudności w mówieniu i wyrażaniu swoich emocji,
- trudności w budowaniu relacji,
- lęk przed wchodzeniem w związki,
- trudności w budowaniu trwałych relacji partnerskich,
- trudności w rozwiązywaniu konfliktów.
Człowiek jest istotą społeczną, a budowanie i utrzymywanie satysfakcjonujących, bliskich relacji z innymi jest podstawą życia społecznego. Trudności w budowaniu relacji mogą mieć wiele źródeł, jak chociażby lęk przed odrzuceniem, brak umiejętności mówienia o swoich uczuciach i potrzebach czy nieumiejętność pójścia na kompromis pomiędzy potrzebami partnera a własnymi.
Trudności w przeżywaniu emocji są zazwyczaj związane z niemożnością przeżywania ich w sposób bezpieczny dla siebie i innych. Niektórzy ze złości potrafią rzucać talerzami, innych strach przed oceną paraliżuje tak bardzo, że np. nie są w stanie odezwać się podczas narady w pracy. Dzięki spotkaniom z psychoterapeutą można nauczyć się, jak z nimi żyć.
Depresja jest jednym z najpoważniejszych zaburzeń w grupie zaburzeń nastroju. U każdego człowieka objawy depresji mogą mieć inną formę i stopień nasilenia. Zazwyczaj mianem depresji określa się stan nadmiernego przygnębienia, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Osoba, która cierpi na depresję traci zazwyczaj zdolność do cieszenia się z rzeczy, które wcześniej sprawiały jej radość, ma negatywny braz siebie i świata, a przyszłość widzi wyłącznie w czarnych barwach.
Warto zgłosić się do specjalisty, jeśli zauważasz, że:
- nie potrafisz cieszyć się z rzeczy, które dotychczas były dla Ciebie źródłem przyjemności,
- masz negatywną samoocenę, ciągłe poczucie winy,
- nie masz na nic energii, jesteś ciągle zmęczony,
- cierpisz na zaburzenia snu, apetytu lub masy ciała (wyraźny wzrost lub spadek),
- doświadczasz trudności w koncentracji,
- masz nawracające myśli samobójcze.
Zaburzenie nerwicowe to szeroka gama różnego rodzaju dolegliwości, w których główną rolę odgrywa lęk. Zalicza się do nich między innymi trudności w radzeniu sobie z doświadczanym na co dzień stresem, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, fobie, napady paniki, a także zaburzenia snu.
O zaburzeniach odżywiania mówimy wówczas, gdy jedzenie i masa ciała stają się głównymi obiektami naszgo zainteresowania. Do najczęściej spotykanych zaburzeń z tej grupy należą anoreksja – dążenia do utraty wagi ściśle związana z lękiem przed otyłością, bulimia – napady żarłoczności i następujące po nich wymioty oraz kompulsywne objadanie się, które polega na nadmiernym spożywaniu pokarmów o dużej wartości kalorycznej.
Do tej grupy zaburzeń zalicza się trudności związane z nastrojem, takie jak mania, depresja czy choroba afektywna dwubiegunowa, która charakteryzuje się „huśtawką” nastrojów. Okres aktywności i pobudzenia energetycznego (mania) występuje naprzemiennie z okresami utraty energii i silnym obniżeniem nastroju (depresja).
- znacznie podwyższonym nastrojem,
- nadmiernym poczuciem radości i szczęścia (euforii), niedostosowanym do sytuacji,
- nasiloną aktywnością i energią życiową,
- wielomównością,
- bezkrytycznością,
- rozrzutnością,
- podejmowaniem ryzykownych i niebezpiecznych zachowań.
Osoby cierpiące na zaburzenia osobowości przejawiają patologiczne wzorce zachowania i przeżywania emocji. To bardzo szeroki wachlarz problemów. Niektórzy nie potrafią radzić sobie ze swoimi uczuciami, niektórzy wydają się nie odczuwać żadnych emocji. Wiele osób z zaburzeniami osobowości ma trudności w budowaniu i utrzymaniu relacji z drugim człowiekiem. Często napotykają też problemy w kontakcie z innymi w pracy czy w szkole. Zdarza się, że z powodu swojej odmienności są odrzucani przez innych.
Choroba somatyczna często wiąże się z doświadczaniem cierpienia psychicznego. Czasami zdarza się, że otoczenie chorego, mimo szczerych chęci, nie potrafi zrozumieć jego przeżyć i potrzeb. Niejednokrotnie to właśnie sam chory nie chce obarczać rodziny czy przyjaciół swoimi troskami. Psychoterapia indywidualna pomaga radzić sobie z rozmaitymi problemami, z którymi mierzą się chorzy.
Umów się na wizytę
opinie
