Absolwentka Wydziału Psychologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego na kierunku psychologia ogólna z psychodiagnostyką, a także podyplomowych studiów trenerskich z zakresu arteterapii na Uniwersytecie Warszawskim oraz podyplomowych studiów „Od badań mózgu do praktyki psychologicznej” w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Ukończyła specjalizację z psychologii klinicznej w instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie oraz pięcioletnie szkolenie w Zakładzie Terapii Rodzin w Katedrze Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (atestowane przez Sekcję Naukową Psychoterapii i Sekcję Terapii Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego).
Umiejętności terapeutyczne zdobywa od 2003 r. W dotychczasowej
karierze odbyła liczne staże kliniczne i terapeutyczne między innymi
w Instytucie Psychiatrii i Neurologii, Instytucie Kardiologii, Szpitalu
Wolskim, Szpitalu Dziecięcym w Dziekanowie Leśnym, Szpitalu
Klinicznym na Banacha. Pracowała w Poradni dla Osób z
Autyzmem, gdzie zajmowała się dokonywaniem diagnozy
psychologicznej, prowadzeniem zajęć grupowych i indywidualnych
z dziećmi borykającymi się z całościowymi zaburzeniami rozwoju
(trening kompetencji społecznych), prowadzeniem warsztatów
kreatywności dla rodziców oraz psychoterapii z rodzicami. Jako
diagnosta i psychoterapeuta pracowała w Poradni Zdrowia
Psychicznego dla osób dorosłych. Była opiekunem mieszkania w
ramach projektu Mieszkanie Chronione-Treningowe na Bielanach,
gdzie prowadziła również trening kompetencji społecznych z
osobami chorującymi psychicznie.
Ma doświadczenie w pracy w szkole podstawowej jako psycholog szkolny. Jako psycholog współpracuje również przy produkcjach filmowych.
Anna Zabrodzka jest certyfikowanym psychoterapeutą Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Pracuje w nurcie psychodynamicznym i systemowym. Prowadzi psychoterapię indywidualną osób dorosłych, w tym także psychoterapię online. Pomaga osobom cierpiącym z powodu kryzysów w życiu osobistym i zawodowym; doświadczającym trudności w nawiązywaniu i podtrzymywaniu trwałych relacji interpersonalnych przeżywającym poczucie osamotnienia, zagubienia, pustki, mającym trudności w radzeniu sobie ze stratą, czy posiadającym niską samoocenę.
Swoją pracę poddaje stałej superwizji.
